Szanowni Rodzice,
Mijają kolejne tygodnie, a wraz z nimi pojawiają się różnego rodzaju ograniczenia, zaostrzenia związane z pandemią koronawirusa. Ten czas spędzamy najczęściej w domu, wspólnie z naszą rodziną. Państwo pracują zdalnie, dzieci
w wieku przedszkolnym i szkolnym uczą się on-line. W trakcie prowadzonych przez mnie rozmów, często pojawiają się różne spostrzeżenia i odczucia związane z izolacją.
Obserwując młodszym dzieciom trudniej jest zrozumieć, dlaczego nie mogą spędzać tego czasu - tak jak dotychczas - na wspólnej zabawie z kolegą, wzajemnym odwiedzaniu się, wyjściu na spacer, na plac zabaw, czy bezpośrednich rozmowach
w grupie rówieśników.
Z kolei starsze pociechy narzekają na: nadmiar obowiązków, zbyt dużą ilość zadań, niewydolność laptopa/komputera, problemy z dostępem
do internetu, niepełny zestaw materiałów do wykonania prac domowych.
Ponadto przebywając wspólnie i stale w tej samej przestrzeni domowej, wszyscy domownicy odczuwają wachlarz zmiennych emocji, którym czasem ciężko dać w pełni upust.
Każde dziecko jest indywidualnym „barometrem emocji”. Wyczuwa i odbiera stany emocjonalne dorosłych. Pamiętajmy, że młodsze dziecko przeżywa emocje całym sobą, często nie rozumiejąc, dlaczego targają nim tak silne uczucia.
W sytuacji dzieci starszych, będących w okresie dojrzewania, duży wpływ
na emocje ma tzw. burza hormonalna. Wiąże się to z charakterystyczną dla młodzieży intensywnością przeżywanych uczuć, zachowań. Młodzież jest zazwyczaj hałaśliwa, radosna lub też skrajnie smutna. Można zauważyć dużą chwiejność emocjonalną,
tzn. młody człowiek bardzo silnie i głośno okazuje swoją radość,
a za chwilę może być pogrążony w smutku. Występuje także ambiwalencja uczuć –
to znaczy, że w tym samym czasie osoba czuje gniew i radość, może kogoś kochać
i nienawidzić. Jest to często trudne do zrozumienia przez rodziców. Młodzież potrzebuje, żeby cały czas coś się działo, chcą ciągle coś doświadczać/przeżywać.
W tym czasie, to właśnie Państwo będziecie wspierać swoje dziecko, stworzyć warunki do szczerej rozmowy - wygadania się, a jeśli trzeba, także do wypłakania się; pomagać dziecku wyrazić jego uczucia. Dzięki dojrzałej postawie rodzica, dziecko uczy się rozpoznawać swoje emocje, a co za tym idzie, również uczy się panować
nad sposobem ich wyrażania.
Drogi Rodzicu,
Ty również w tym trudnym czasie powinieneś zaopiekować się sobą. Znajdź chwilę dla siebie, pozwól sobie na oderwanie się od codziennych problemów. Wspólnie z rodziną „ustalcie czas tylko dla siebie”, by każdy wiedział kiedy danej osobie nie przeszkadzać. Może to być czas na: aromatyczną kąpiel, słuchanie muzyki, dokonanie zakupu online, obejrzenie filmu, porozmawianie ze znajomymi przez komunikatory internetowe, czytanie odłożonych książek. Czas na modlitwę,
na dokonanie życiowych refleksji.
Wspólnie ustalcie w rodzinie, w jaki sposób będziecie sobie komunikować,
że wasza granica emocji jest już u kresu wytrzymałości – dajcie jasny sygnał. Postarajcie się wspólnie zmienić to, na co macie wpływ.
Dużo zdrowia Rodzicom, Dzieciom i pozostałym domownikom
życzy
Marta Iwaniuk – psycholog PP-P w Czerwinie
Mogą Państwo zawsze skorzystać z pomocy psychologa pod adresem
m.iwaniuk@poradniawczerwinie.edu.pl
lub Messengerze:
