Jeżyki
GRUPA VI
Wychowawcy:
mgr Agnieszka Zaniewska
Beata Jaroszewska
"JEŻYKI" WITAJĄ W ROKU SZKOLNYM 2024/2025
Opłata za zupy w listopadzie wynosi 104,50 zł
Temat tygodnia: PRZYGOTOWANIA DO ZIMY (18.11- 22.11)
1. Czy to już czas na odpoczynek?
2. DZIEŃ MYSZKI MIKI
3. Zapasy na zimę
4. Futra, dzioby i kopyta
5. Zwierzęcy pokaz mody
Poznaliśmy już litery:
o,O; a,A; m,M; t,T; e,E; i,I; d,D; u,U
Poznaliśmy już cyfry:
1,2,3,4,5,6
Piosenki, których się uczymy:
"Nasze uszy słyszą świat"
sł. D. Gellner, muz. K. Kwiatkowska
Każdy z nas ma dwoje oczu
Które widzą wszystko (widzą wszystko)
Błękit nieba, biały domek
Zieleń traw i listków (traw i listków)
Ref.: Uszy słyszą ptaków śpiew
Dzwonki deszczu, granie drzew
A nad stawem chóry żab
Nasze uszy słyszą świat
Każdy z nas ma jeden nosek
Do wąchania kwiatków (do wąchania)
Czasem także do kichania
Lecz, na szczęście, rzadko (do kichania)
Ref.: Uszy słyszą ptaków śpiew
Dzwonki deszczu, granie drzew
A nad stawem chóry żab
Nasze uszy słyszą świat (x3)
" Jest takie miejsce- Polska"
Zozi
Jest takie miejsce na mapie świata,
gdzie mieszka mama ja, no i tata.
Gdzie płynie Wisła,
gdzie są Mazury.
U góry Bałtyk,
na dole góry.
Tu swą wielkością wszystkich zachwyca
miasto Warszawa - nasza stolica.
A orła zdobi korona,
flaga powiewa Biało-czerowna.
To Polska właśnie,
to moje miejsce,
tutaj mocniej bije mi serce.
To Polska właśnie,
to moje miejsce,
tutaj mocniej bije mi serce.
Polska, Polska
Gdzieś nad wierzbami szumi muzyka,
ta od Szopena, od Fryderyka.
Tu koleżanko oraz kolego,
tak wiele miejsca jest dla każdego.
To Polska właśnie,
to moje miejsce,
tutaj mocniej bije mi serce
To Polska właśnie,
to moje miejsce,
tutaj mocniej bije mi serce.
Polska, Polska
W tych wielkich miastach
i małym wioskach,
to nasza wspólna ojczyzna - Polska, Polska, Polska,
Polska, Polska, Polska, Polska.
To Polska właśnie,
to moje miejsce,
tutaj mocniej bije mi serce.
Ro Polska właśnie,
to moje miejsce,
tutaj mocniej bije mi serce.
Polska, Polska"Smaczniejsze niż słodycze"
sł.i muz. Aleksandra Chmielewska
Niedaleko domu stoi warzywniaczek
Znajdziesz tam fasolę, marchew i kabaczek.
Czy to jesień czy to lato
Co sobotę idę z tata,
Kupić warzyw całą siatkę,
Na zdrową sałatkę
Ref: Ciastka, cukierki – nic specjalnego,
Od czekolady wolę sok z malin
Syrop z cebuli pije – dlaczego?
Żeby się chronić przed chorobami.
Seler i pietruszka lecą do garnuszka,
Potem: pomidory, ziemniak i dwa pory.
Mama wodę zagotuje,
Tata wszystko w mig przyprawi,
- pół godziny i gotowa
Pyszna zupa z warzyw.
Ref: Ciastka, cukierki…" Kto tu mieszka"
sł. Anna Bernat, muz. Barbara Kolago
Kręte ścieżki wiodą nas,
Poprzez tajemniczy las,
Hop, hop – echo, jesteś tu?!
Może śpisz w zielonym mchu?
Ref.:
Tutaj norka, tutaj gniazdko,
A tam dziupla w drzewie,
Kto tu mieszka? Kto tu mieszka? -
Zaraz wam powiemy!
W norce mieszka rudy lis
W dziupli sowa pisze list,
W gniazdku cicho gwiżdże kos,
Dobrze znamy kosa głos!
Ref.:
Tutaj norka, tutaj gniazdko,
A tam dziupla w drzewie,
Kto tu mieszka? Kto tu mieszka? -
Zaraz wam powiemy!
W lesie każdy ma swój dom,
Wielki jeleń, mała ćma,
Tam gdzie dwa zające śpią
Pan leśniczy chatkę ma!
Ref.:
Tutaj norka, tutaj gniazdko,
A tam dziupla w drzewie,
Kto tu mieszka? Kto tu mieszka? -
Zaraz wam powiemy!
"Domowa piosenka"
sł. Ewa Chotomska, muz. Krzysztof Marzec
1. Kiedy wracam ze szkoły i otworzyć chcę drzwi,
już od progu dobiega zawsze wierny głos psi.
Na dywanie w pokoju do nóg łasi się kot,
a w pudełku pod stołem chomik chowa się w kąt.
Ref.:Każdy ma jakiegoś bzika, każdy jakieś hobby ma,
a ja w domu mam chomika, kota, rybki oraz psa.
Każdy ma jakiegoś bzika, każdy jakieś hobby ma,
a ja w domu mam chomika, kota, rybki oraz psa.
2. Kiedy smutno mi czasem, przyjdzie do mnie pan pies,
poda łapę, zapyta: Nie martw się, co ci jest?
Kot zamruczy pod nosem, chomik także da znać,
i od razu weselej, już zaczynam się śmiać.
Ref.:Każdy ma jakiegoś bzika, każdy jakieś hobby ma,
a ja w domu mam chomika, kota, rybki oraz psa.
Każdy ma jakiegoś bzika, każdy jakieś hobby ma,
a ja w domu mam chomika, kota, rybki oraz psa." Nasza zerówka"
sł. i muz. Adrianna Furmanik- Celejewska
Choć wakacji minął czas,
to na buzi uśmiech mam.
Choć pożegnam morze, las,
to z rok powróce tam.
Ref. Nasza zerówka- nie lad gratka,
wielka przygoda dla sześciolatka!
Tu się nauczę, jak liczyc, czytać
i swoje imię napisać.
Spotkam tu przyjaciół mych
i uściskam panią swą,
bo wiadomo nie od dziś,
że zerówka to jest to!
Ref. Nasza.....
Ja energii mam, że hej,
dobry humor, siłę lwa.
Bo przygoda czeka mnie
w takim miejscu na sto dwa!
Ref. Nasza....
Kącik Rodzica:
Dziecko w przedszkolu: ruszajmy się razem
Autor dr Elżbieta Olszewska
Każdy etap rozwoju dziecka rządzi się swoimi prawami. Dziecko rozwija się i wzrasta, a także uczy się nowych umiejętności na bazie wcześniej zdobytych. Wiek przedszkolny dziecka (3–6 lat) to czas zmian zachodzących w jego życiu, niekiedy także czas trudny dla rodziców.
Rozwój ciała
Rozwój fizyczny w wieku przedszkolnym przebiega w zasadzie w sposób stabilny, ale intensywnie. Obserwuje się dalsze dojrzewanie układu nerwowego, co przekłada się na większą precyzję ruchów, a także wzrasta panowanie nad emocjami (dzieci 5–6 lat). Należy podkreślić, że tempo rozwoju somatycznego dzieci 3–4-letnich oraz 5–6-letnich jest nieco odmienne.
W wieku 6 lat obserwuje się przyspieszenie wzrastania, proporcje ciała zaczynają przypominać proporcje osoby dorosłej. Jednak układ mięśniowy dziecka nie jest jeszcze dojrzały, postawa ciała charakteryzuje się znaczną chwiejnością i często pojawiają się wtedy błędy i wady postawy ciała. W porównaniu do wieku młodszego przedszkolnego (3–4 lata) masa mięśniowa u 6-latka przyrasta, a we włóknach mięśniowych zmniejsza się zawartość wody kosztem wzrostu substancji białkowych. Masa mięśni u dzieci 6–7-letnich stanowi około 27% całkowitej masy ciała, u dorosłego – około 44% masy ciała.
(...)
Nowe doświadczenia przez ruch
Dziecko, podobnie jak w okresie niemowlęcym, zdobywa nowe doświadczenia poprzez ruch, a jego podstawową formą aktywności fizycznej są gry i zabawy ruchowe, oczywiście dostosowane do potrzeb, możliwości i zainteresowań.
Dziecko w wieku przedszkolnym jest w ciągłym ruchu, którego potrzeba jest nieograniczona. Wzrasta precyzja ruchów dotycząca zarówno motoryki dużej (chodzenie, bieganie, skakanie, wspinanie się), jak i motoryki małej (manipulacja różnymi przedmiotami, rysowanie, pisanie). Rozwój motoryki małej zaznacza się zwłaszcza u dzieci 5–6-letnich.
Pod koniec wieku przedszkolnego dziecko opanowuje jazdę na hulajnodze lub rowerze, potrafi też biegać i rzucać lub kopać piłkę. Dojrzewanie i integracja zmysłów pozwala na wykonywanie różnych czynności jednocześnie. Dbanie o realizację naturalnej potrzeby ruchu w tym wieku jest podstawą wspomagania rozwoju dziecka.
Ograniczenie aktywności fizycznej dzieci w wieku przedszkolnym może doprowadzić do wielu zaburzeń rozwojowych. Nie ograniczajmy dziecku chęci do ruchu.
Wspomaganie rozwoju dziecka przedszkolnego to nie tylko dbałość o zaspokajanie jego podstawowych potrzeb (odpowiednie żywienie, właściwy ubiór czy odpowiednie zabawki). To oczywiście rzeczy bardzo ważne, ale trzeba pamiętać, że dziecko nadal zdobywa coraz to nowsze umiejętności ruchowe i dzięki nim poznaje otoczenie, uczy się i zyskuje doświadczenia, które później wykorzystuje w codziennym życiu. Warto tak zorganizować funkcjonowanie przedszkolaka, żeby mógł zdobywać nowe umiejętności na bazie tych zdobytych wcześniej.
Dziecko musi mieć okazję do różnych form aktywności: ruchowej, intelektualnej, poznawczej. Zdolności motoryczne dziecko zdobywa codziennie – ubierając się, sprzątając zabawki, składając swoje rzeczy. Nie wolno nam, dorosłym, ograniczać tych czynności.
Niekiedy obserwowana u dzieci niechęć do ruchu wynika z zaniedbania dorosłych. Wiele dzieci słyszy lub słyszało od rodziców uwagi: „nie biegaj, bo się zmęczysz”, „nie skacz, bo zachorujesz”, „nie przewracaj się, bo się pobrudzisz”. Młody człowiek, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom dorosłych, a są oni wzorem dla niego, wybiera bardziej „bezpieczne formy” spędzania czasu, np. przed telewizorem lub komputerem. A przecież nam, dorosłym, zależy, żeby nasze dziecko było zdrowe i sprawne, żeby umiało radzić sobie z przeciwnościami otaczającego go środowiska.
Dlatego też zaproponujmy dzieciom wspólną aktywność fizyczną, tym bardziej, że również nam jest ona potrzebna do prawidłowego funkcjonowania. Wybierzmy się na spacer, niezależnie od pory roku, ale odpowiednio przygotowani, jedźmy na wycieczkę rowerową, a zimą idźmy na sanki. Wybierzmy się na pływalnię czy do parku linowego. Albo po prostu zaprowadźmy dziecko na plac zabaw, ale bawmy się razem z nim – zaproponujmy dziecku grę w piłkę, klasy, tory przeszkód i inne zabawy. Trzeba tylko pamiętać, że wszystkie zabawy muszą być bezpieczne i dobrane do możliwości dziecka.